περιπετειώδεις Kate περιλαμβάνουν συνδέσμους θυγατρικών. Εάν κάνετε μια αγορά με αυτούς τους συνδέσμους, θα κάνω μια αποζημίωση χωρίς πρόσθετη δαπάνη σε εσάς. Ευχαριστώ!
Μοιραστείτε στο Twitter
Μοιραστείτε στο Facebook
Μοιραστείτε στο Pinterest
Μοιραστείτε το email
Κάθε χρόνο, μου αρέσει να κοιτάζω πίσω τις καλύτερες στιγμές ταξιδιού. Ποιες ήταν οι στιγμές που θα έχετε κατά νου πάντα; Τους συνθέσω, καθώς και τα αρχεία τους στον ιστότοπο, ώστε να μπορώ πάντα να τα κοιτάω πίσω όταν απαιτώ ένα χαμόγελο.
Άρχισα το έτος πιστεύω ότι επρόκειτο να διατηρήσω ένα χαμηλότερο επίπεδο ταξιδιού ενώ ζούσα στη Νέα Υόρκη. “Ας μην χτυπήσουμε το θηρίο”, συνέθεσα το 2018, πιστεύοντας ότι τελικά ανακάλυψα τι λειτούργησε για μένα.
Το έτος ξεκίνησε σίγουρα με αυτόν τον τρόπο, με ένα εβδομαδιαίο ταξίδι στο Μεξικό, καθώς και τίποτα άλλο μέχρι τον Μάρτιο – ωστόσο μετά το ταξίδι μου στην Ιταλία τον Ιούνιο, έκανα 180 καθώς και επέλεξα να περάσω πολλά από τα καλοκαιρινά ταξίδια. Από τις αρχές Ιουλίου με τα τέλη Οκτωβρίου, ήμουν μόλις στη Νέα Υόρκη, καθώς διερεύνησα την Ιταλία, τον Καναδά, την Πράγα, καθώς και τον Καύκασο.
Αυτό με έβαλε στο δρόμο μου για να φύγω από τη Νέα Υόρκη, κάτι που θα είχε δει τόσο από το αριστερό πεδίο τον περασμένο Ιανουάριο. Εκτός από το παρόν εδώ είμαι, πίσω στην Πράγα, μόλις λίγες εβδομάδες από το κόστος της χειμερινής περιόδου στο Μεξικό.
Αλλά πριν προχωρήσουμε στον εαυτό μας, ας κοιτάξουμε πίσω.
Από την Τιφλίδα στη Γουιάνα, από το Abruzzo έως το Newfoundland, αυτές είναι οι στιγμές ταξιδιού που μου έφεραν τη μεγαλύτερη χαρά.
Δείπνο στην παραλία στο Newfoundland
Η απόλυτη προτιμώμενη δραστηριότητά μου όλο το χρόνο ήταν ένα δείπνο θαλασσινών στην παραλία στο Twillingate, Newfoundland. Ο σεφ Krystal Antsey από την εμπειρία Twillingate σας φέρνει σε μια βόλτα σε μια παραλία, παίρνει μερικά βρώσιμα σχέδια για να ενσωματωθεί στο δείπνο, καθώς και να μαγειρέψει μια πολυεπίπεδη γιορτή θαλασσινών πάνω από τη φωτιά.
Θέλω όλοι όσοι πηγαίνουν στο Newfoundland να το κάνουν αυτό. Το δείπνο ήταν τόσο διασκεδαστικό. Το φαγητό ήταν ευρέως εξαιρετικό – από τα χτένια καθώς και τα πόδια των καβουριών μέχρι τη συμβατική λεπτότητα της Newfoundland των γλωσσών COD! Τηγανισμένες στο βούτυρο καθώς και τα μπέικον λαρδόνια, ουσιαστικά λειώθηκαν στο στόμα σας.
Αλλά τα τρόφιμα είναι μόνο μέρος της εμπειρίας, καθώς και πραγματικά τύχη εκείνο το βράδυ. Η κατάσταση του καιρού ήταν εκπληκτικά πανέμορφη και οδήγησε σε ένα από τα πιο πανέμορφα ηλιοβασιλέματα που έχω δει ποτέ. Εκτός από το γεγονός ότι ενωθήκαμε με ένα φανταστικό ζευγάρι από το Βανκούβερ που έβλεπαν τον Καναδά μετά την πρόσφατη συνταξιοδότησή τους. Οι τέσσερις από εμάς χτυπήθηκαν για ώρες για τα ταξίδια μας καθώς και για τα όνειρα, τρώγοντας τα πιο φανταστικά θαλασσινά καθώς και για τις ιστορίες.
Ήταν μια από αυτές τις νύχτες που θέλω να μπουκιάστε καθώς και να έχετε κατά νου για πάντα.
Κολύμπι στον κολπίσκο στη Γουιάνα
Σε ένα χρόνο ταξιδιού σε απομακρυσμένους προορισμούς, η μοναδική απομακρυσμένη τοποθεσία ήταν η νότια ρουπούνι της Γουιάνας. Ενώ άλλοι ξενώνες στο Rupununi εγγυώνται ένα μικρό κομμάτι περιορισμένου WiFi, πολύ πιο γρήγορα πρόσβαση μετά τις 11:00 μ.μ., το Saddle Mountain Ranch είχε μόλις ηλεκτρική ενέργεια, πόσο μάλλον ιστός ή ιστότοπος!
Αλλά αυτό το ράντσο ήταν ένα από τα κυριότερα σημεία της εποχής μου στη Γουιάνα. Μετά από 24 ώρες εκτός σύνδεσης, το μυαλό μου είχε σταματήσει να κάνει κλικ στο τηλέφωνό μου, καθώς πήγα σε αυτό το ευτυχισμένο στάδιο της ψηφιακής αποτοξίνωσης. Περνούσαμε ATV στο ηλιοβασίλεμα, ανακαλύψαμε για την εκτροφή βοοειδών, καθώς και κοιμήσαμε σε κοινόχρηστους χώρους με τις πόρτες ευρείες διαθέσιμες για να επιτρέψουν το αεράκι.
Μετά από να πάρει ζεστό, καθώς και κολλώδες σε μια πιο σκληρή από την αναμενόμενη αναρρίχηση μέχρι το Saddle Mountain, πήγαμε στο Awesome μακριά στον κολπίσκο από την είσοδο του Ranch. Ήταν το Jade Green, που περιβάλλεται από φοίνικες, καθώς και γεμάτο μικρά ψάρια που σιγουριά σε σας συνεχώς.
Μετά από πολλές μέρες μεμονωμένα, με πρώιμες αφύπνιση καθώς και βόλτες με μαύρες ποταμούς, καθώς και ποντίκια που έσκαψαν στο κεφάλι σας από τα δοκάρια παραπάνω, μετακινώντας σε εκείνο το φρέσκο, ψυχρό κολπίσκο ήταν ουράνιο.
Μείναμε για ώρες, λέγοντας ιστορίες από τη ζωή μας ως ταξιδιωτικούς συγγραφείς, καταλήγοντας σε βρύα με το νερό όσο και οι λαιμοί μας.
Σε ένα σημείο, ένα από τα προσωπικά του Ranch οδήγησε στο παρελθόν, επιστρέφοντας από ένα τρέξιμο προμήθειας (τριών ωρών στρογγυλής διαδρομής). “Μπύρα! Μπύρα!” Φώναξαμε αστεία. Σίγουρα, είχε μπύρα! Τραβήξαμε τα μπουκάλια ανοιχτά με τα σαγιονάρες μας, καθώς τα έφεραν μαζί μας στον κολπίσκο.
Προσγείωση στο νησί Sable
Δεν φαινόταν ότι θα συνέβαινε. Το Sable Island, ένα απομακρυσμένο νησί στο Βόρειο Ατλαντικό, ανατολικά της Nova Scotia, ήταν ο υπέρτατος προορισμός της κρουαζιέρας μου στον Ανατολικό Καναδά, καθώς και για πολλούς από τους ενθουσιώδεις ιπποειδείς στο πλοίο, ήταν το αποκορύφωμα ενός δια βίου ονείρου. Να φτάσετε εκεί είναι μια δυσκολία – υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο τόσο πολυάριθμες βάρκες με το Shipwrecked από το Sable Island.
Πήραμε τα φτωχά νέα εκείνο το πρωί – δεν μπορούσαμε να προσγειωθούμε στη βόρεια ακτή του νησιού, όπως είχε προγραμματιστεί, λόγω των υψηλών ανέμων. Ωστόσο, ο καπετάνιος θα προσπαθούσε να μας φτάσει στην άλλη πλευρά. Θα χρειαστούν μερικές ώρες για να φτάσετε εκεί.
Τέλος, πήραμε το σαφές για να ταιριάζει. Cailin καθώς και εγώ χορεύω με ενθουσιασμό. καθώς και τελικά πήραμε στα σκάφη μας, τονησί ένα χτύπημα στον ορίζοντα. Ένα προς ένα, οι Ζωδιακοί ζουμ με το surf στα χέρια των μελών της ομάδας αναμονής.
Ο οδηγός μας πάγωσε. Είπε στα άλλα σκάφη να προχωρήσουν. Κατανοούσε ακριβώς πώς να κάνει όλα τα είδη των προσγειώσεων, ωστόσο αυτό ήταν ιδιαίτερα ύπουλη, καθώς και η ανησυχία γράφτηκε γύρω από το πρόσωπό της.
Cailin καθώς και κοίταξα ο ένας τον άλλον με τρόμο. Θα τελειώσει έτσι; Ακριβώς στην ανοικτή θάλασσα σε ένα ζωδιακό, τόσο κοντά μπορούμε να το δοκιμάσουμε;
Τελικά, ήρθε ένας ακόμη οδηγός, καθώς και αντικαταστάθηκε με τον οδηγό μας. Έτρεξε επιδέξια το σκάφος στην ακτή, καθώς και η ομάδα μας οδήγησε στα συντριβή κύματα καθώς και στο νησί.
Το Sable Island είναι λίγο σαγηνευτικό, γεμάτο αμμόλοφους, καθώς και άγρια άλογα. Μία από τις πιο μυστηριώδεις τοποθεσίες σε όλο τον Καναδά με μια τρελή ιστορία, καθώς και ακατοίκητο μέχρι σήμερα.
Είχαμε λίγο περισσότερο από μία ώρα στο νησί Sable, όχι το πολύωρο που πήγαινε πραγματικά ελπίζαμε. Ακόμα, να είναι σε θέση να σταθεί εκεί, καθώς και το κράτος που το κάναμε εκεί το έκανε τόσο αξίζει τον κόπο. Αναδρομικά, αισθάνομαι ότι η δύσκολη άφιξη το έκανε ακόμα καλύτερο. Επιπλέον, μόλις βγήκαμε στην ξηρά, ο ήλιος βγήκε.
Αργότερα, ανακαλύψαμε ότι ήμασταν το πρώτο μεγάλο πλοίο στην ιστορία για να προσγειωθεί αποτελεσματικά στη νότια ακτή του Sable Island. Γαμώτο.
Μια αξέχαστη στάση οδικού ταξιδιού στο Abruzzo
Ένας από τους στόχους που έκανα φέτος ήταν να πάω και στις 20 ιταλικές περιοχές. Την εποχή που είχα πάει στα 10 – καθώς και επέλεξα ένα ακόμη επτά το 2019 μόνο! Επειδή οδηγούσαμε από το Puglia στο νότο όσο και η Emilia-Romagna στο βορρά, ήταν λογικό να κάνουμε κάποιες στάσεις στην πορεία. Το μονοπάτι μας κόβεται με τρεις νέες περιοχές: Molise, Abruzzo, καθώς και Le Marche.
Δεν ήθελα απλώς να σταματήσω σε ένα βενζινάδικο καθώς και στο ψαλμωδία, “Έγινε!” Εκτός από το να οδηγείτε στο δρόμο μας. Ζήτησα μια εμπειρία. Σταματήσαμε για ένα σάντουιτς Pampanella στο Termoli, Molise, μια από τις υπογραφές εμπειριών τροφίμων της περιοχής. Εκτός από τις μερικές νύχτες σε ένα αγροτουρισμό στο Le Marche, πηγαίνοντας σε μερικές από τις κοντινές πόλεις (Urbino ήταν ένα από τα αγαπημένα). Ωστόσο, τίποτα δεν ξεπερνά το απόγευμα στο Abruzzo.
Το Abruzzo είναι ορεινό καθώς και το όχημά μας ανεβαίνοντας ψηλότερα καθώς και υψηλότερα, μετατρέποντας τις στενές αλλαγές καθώς τα δάση μας περιβάλλουν. Σύντομα ξέσπασε, χτυπώντας σε γκρίζα κεκλιμένα βουνά ενάντια στον γαλάζιο ουρανό – μερικά από τα πιο θεαματικά τοπία που έχω δει ποτέ στην Ιταλία.
Και εκεί ήταν, το καλύτερο στη μέση του απόλυτου πουθενά – ένα κρεοπωλείο που ονομάζεται Ristoro Giuliani. Αγοράζετε κρέας μέσα στο κρεοπωλείο, καθώς και μαγειρέψτε το στις ψησταριές έξω.
Αγοράσαμε τους τόνους της Arrosticini, τα σουβλάκια αρνιού του Abruzzo, καθώς και προσθέτουμε κάποιο ήπαρ καθώς και καυτά σουβλάκια πιπεριάς, καθώς και μερικές πλάκες pancetta στη σχάρα. Τρώγοντας αυτό το νόστιμο κρέας στη μέση του πουθενά, που περιβάλλεται από ποδηλάτες καθώς και τα όμορφα βουνά, ήταν ένα που ήθελα να δείξω σε κάθε εραστή της Ιταλίας.
Οι φίλοι της Αντίγκουα κατά το ηλιοβασίλεμα – μέσω του TravelTomtom.
Η βόλτα με καταμαράν της Αντίγκουα
Η Αντίγκουα ήταν μια σπουδαία στιγμή-ουσιαστικά πήρα να περάσω μια εβδομάδα σε ένα all-inclusive θέρετρο με 40 φίλους μου, κάνοντας όλες τις εκπληκτικές δραστηριότητες, καθώς και να απολαμβάνω τα αεράκια της Καραϊβικής. Ωστόσο, έσωσαν σίγουρα την καλύτερη δραστηριότητα για την τελευταία.
Περάσαμε την τελευταία μας νύχτα σε μια βόλτα με καταμαράν, αναχωρώντας τη χρηματοδότηση στο St. John’s αργά το απόγευμα. Όντας μια ομάδα ταξιδιωτικών συγγραφέων blog καθώς και επιρροών, ήμασταν διακοσμημένοι σε ροή φόρεμα καθώς και τροπική φθορά. Ενώ η μέρα άρχισε λίγο θολό, σύντομα ο ήλιος εμφανίστηκε, καθώς έσπευσε σε ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα – από τη λεβάντα έως το φωτεινό πορτοκαλί.
Περιτριγυρισμένο από φίλους, χορό στη μουσική, πίνοντας όλη τη γροθιά ρούμι – ήταν η ιδανική μέθοδος για να τερματίσετε μια εβδομάδα διασκέδασης.
Στροφή 35 στην Τιφλίδα
Όντας ένα καλοκαίρι, χρησιμοποιώ όλους τους φίλους μου να είναι μακριά από τα γενέθλιά μου. Πολλά χρόνια αμφισβητώ αν αξίζει να κάνουμε τίποτα αν πολλοί από τους φίλους μου δεν θα μπορέσουν να έρθουν. Αυτή τη φορά ήταν διαφορετική – βρισκόμουν στην Τιφλίδα σε ένα ταξίδι με έναν αριθμό από τους φίλους του συγγραφέα blog μου.
Και αυτό έκανε την ημέρα τόσο ωραία. Από τη διαμονή στο πιο όμορφο ξενοδοχείο, το κοινόχρηστο Sololaki, για να έχει δείπνο στον τελευταίο όροφο στη Bina 37 με το κόκκινο κρασί Qvevri που έγινε στην οροφή, να πάρει ένα δώρο του Khachapuri καθώς και των κάλτσες Khinkali από τον φίλο μου Meg, σε ένα μπάρμαν στο κόκκινο Το εργοστάσιο κρασιού επιλέγοντας το ιδανικό κόκκινο κρασί για τα γούστα μου, καθώς και το παρέχοντάς μου για εντελώς δωρεάν ως δώρο – ήταν τόσο ιδανικό μια μέρα όσο θα ήθελα.
Η στροφή 35 ήταν απίστευτη – οι φίλοι, ο προορισμός, το φαγητό, το κρασί. Εκτός από την εμφάνισή του σε μια χώρα καθώς και στην πόλη που είχα ζήσει να πάω για τόσο πολύ καιρό ήταν το κερασάκι στην παροιμιώδη κέικ.
Έχω περάσει μόνο μια χούφτα γενέθλια στο εξωτερικό – τώρα θέλω ακόμα περισσότερα! Αναρωτιέμαι πού θα ακούσω σε 36…
Βρίσκοντας στρείδια 75 λεπτών στο PEI
Είμαι ένας τεράστιος ανεμιστήρας Oyster, όπως και ο Cailin, με τον οποίο ταξίδεψα μάλλον λίγο το 2019. Ένας από τους πιο γνωστούς τομείς στον κόσμο για τα στρείδια είναιΤο νησί Prince Edward, όπου τα στρείδια Malpeque είναι υπέροχα καθώς και βουτυρώδες.
Αναδείξαμε την πρόβλεψη μιας ολόκληρης ημέρας στο PEI, ωστόσο ήταν απίστευτα θυελλώδες, καθώς δεν μπορούσαμε να αποβιβαστούμε μέχρι το απόγευμα. Το ταξίδι μας στο PEI καταργήθηκε σε λίγες μόνο ώρες, καθώς έπρεπε να σχεδιάσουμε στρατηγικά το χρόνο μας στο Charlottetown.
Αστακό ρολά με βούτυρο καθώς και σκόρδο; Ελεγχος. Παγωτό? Ελεγχος. Άτομα σε δροσερά κοστούμια παλαιά; Ελεγχος.
Αλλά αυτό που πραγματικά επιθυμήσαμε ήταν τα στρείδια δολαρίου. Καναδικά δολάρια. Αυτό σημαίνει ότι είναι στρείδια 75 λεπτών σε δολάρια ΗΠΑ.
Τέλος, ανακαλύψαμε μια τοποθεσία με στρείδια δολαρίου, το Olde Dublin Pub – ωστόσο η ευχαριστημένη ώρα δεν ξεκίνησε μέχρι 30 λεπτά πριν αναμένεται να επιστρέψουμε στο λεωφορείο. “Μπορούμε να βάλουμε δοκιμαστικά μια αγορά για τα στρείδια για το λεπτό που αρχίζει η ευχάριστη ώρα;” Ζητήσαμε τον διακομιστή μας. Του προγράμματος θα μπορούσαμε!
Πολλοί από τους συναδέλφους μας είχαν την ίδια ακριβώς ιδέα. Στις 4:00 στην κουκκίδα, βγήκε πλάκα μετά από πλάκα στρειδιών. καθώς και ήταν τέλεια. Αυτά τα φρέσκα, κρύα, λεμόνια στρείδια από τα πιο νόστιμα νησιά.
Το Cailin, καθώς έφαγα αυτά τα δύο στρείδια σε χρόνο ρεκόρ – καθώς και έφτασα στο λεωφορείο μας με στιγμές για να διατεθεί.
Fantastic Eats καθώς και τραγουδιστές όπερας στο Holbox
Μου άρεσε κάθε λεπτό της διαμονής μου στο Casa Sandra στο νησί Holbox στο Μεξικό. Όσο καλά είναι οι ανασκαφές, το πιο ξεχωριστό μέρος ήταν η νύχτα όπου χαρούμε στο δείπνο στην παραλία. Η Casa Sandra διαθέτει ένα δημοφιλές εστιατόριο με σεφ που έχουν ασχοληθεί με το Rene Redzepi της Noma.
Είχαμε γευτεί σε κρεμμύδια τηγανισμένα σε μαύρη tempura που εξερράγη με γεύση ενώ έπινε τζιν και τόνο, συνολικά με καυτές πηγές δεντρολίβανου. Κάθε γεύμα έφερε το δράμα.
Αλλά αυτό που έφερε το βράδυ στο επόμενο επίπεδο ήταν η ψυχαγωγία. Τραγουδιστές όπερας. Δύο τενόρες. Τραγουδώντας σε εμάς στην παραλία τη νύχτα.
Οι δύο άνδρες, ένας από την Κούβα καθώς και ένας από την πόλη του Μεξικού, πραγματοποίησαν τα πιο όμορφα ντουέτα ζωντανά. Ήταν ένα μείγμα κλασικής και ποπ μουσικής. Εκτός από το να βλέπετε ακριβώς πόση διασκέδαση είχαν – αστειεύονται μεταξύ τους, παρακινώντας ο ένας τον άλλον να εμφανιστούν ο όγκος. Φαινόταν σαν δύο φίλοι που είχαν το χρόνο της ζωής τους, καθώς και να το απολαύσουμε μαζί τους. Πολύ περισσότερη απαίτηση θέρετρων να έχουν όπερες!
Τρώγοντας δείπνο από το οστό στην Πράγα
Αυτό το φθινόπωρο επέστρεψα στην Πράγα για πρώτη φορά σε 15 χρόνια. Η πόλη έχει αλλάξει πολύ εκείνη την εποχή, καθώς και έτσι. Ένα από τα καλύτερα είναι μια τοποθεσία που ονομάζεται Kantyna, η οποία βάζει στο “Dinner of the Bone” τρεις νύχτες κάθε εβδομάδα.
Για περίπου $ 50, μπορείτε να συμμετάσχετε σε 11 άλλα άτομα που γευματίζουν σε μερικές από τις καλύτερες περικοπές του κρέατος που έχει αυτή τη στιγμή η Καντύνα. Προέρχεται από υψηλής ποιότητας, βιώσιμα ζώα, καθώς και περιλαμβάνει ασυνήθιστες περικοπές καθώς και συχνά κομμάτια. Είναι το φαγητό με τη μύτη σε ουρά με τον καλύτερο τρόπο.
Έβγαλε το μυαλό μου όταν ο σεφ άρπαξε ένα ελάχιστα κοριτσάκι μπριζόλας περίπου το μέγεθος ενός ανθρώπινου κορμού καθώς και χρησιμοποίησε ένα εξαιρετικά αιχμηρό μαχαίρι για να το κόψει στο carpaccio. Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν έναν κόφτη κρέατος για να κάνουν το carpaccio. Αυτός ο άνθρωπος το έκανε με ένα μαχαίρι ρουτίνας.
Από το ταξίδι του χώρου της κουζίνας μέχρι τα αυτιά του τηγανισμένου χοίρου μέχρι τις μαύρες πουτίγκες στα πλάνα του περιφερειακού ποτού αχλαδιού στα μισά με το πιο παχύτερο χοιρινό schnitzel που έχω δει ποτέ, αυτό το δείπνο ήταν μια κόλαση μιας βόλτας. Νόστια, ωστόσο, διασκεδαστικό καθώς και ζωντανές και φανταστικές για την ικανοποίηση άλλων επισκεπτών στην Πράγα.
Η Kantyna είναι μία από τις κορυφαίες προτάσεις μου για την Πράγα. Ακόμα κι αν δεν κάνετε δείπνο από το κόκαλο, πηγαίνετε μέσα καθώς και δοκιμάστε το μπιφτέκι τους. Είναι το επόμενο επίπεδο.
Μαθαίνοντας για το Mi-Carême στο Cape Breton
Αυτή είναι η πιο απροσδόκητη δραστηριότητα που μου άρεσε. Όταν ταξίδευε στο Cape Breton, Nova Scotia, το πρόγραμμά μου περιελάμβανε το Mi-Carême Center. Αναμένασα την τέχνη των ανθρώπων καθώς και τις χειροτεχνίες, ωστόσο δεν περίμενα να ανακαλύψω για ένα ενδιαφέρον έθιμο εορτασμού που ζει μόνο σε μικρά μέρη του Γαλλικού Καναδά!
Το Mi-Carême παίρνει την τοποθεσία στα μισά του δρόμου με τη Σαρακοστή. Οι ντόπιοι φώταξαν σε κοστούμια – εννοώ, κοστούμια που αναπτύχθηκαν για να κρύβουν πραγματικά την ταυτότητά σας, συνολικά με μάσκες, γάντια, ξυλοπόδαρα, καθώς και περούκες. Οι άνθρωποι πηγαίνουν από τη συγκέντρωση στη συγκέντρωση καθώς και για να προσπαθήσουν να παρατηρήσουν τις ταυτότητες του άλλου.
Περάσαμε τις απογευματινές μάσκες ζωγραφικής, καθώς ήταν φανταστικό για να είναι υποτονική, καθώς και απλά να είναι δημιουργικοί. Πότε ήταν η τελευταία φορά που έχω ζωγραφίσει για διασκέδαση; Δεν μπορώ καν να θυμηθώ! Συζητήσαμε με τον τοπικό καλλιτέχνη για τη ζωή στο Cape Breton σήμερα, καθώς και τις θετικές και δυσμενείς επιπτώσεις του τουρισμού.
Οι περιφερειακές γυναίκες μας προσκάλεσαν στο Mi-Carême το επόμενο έτος, καθώς και μας έδωσαν ακόμη και μια τοποθεσία για να μείνουμε στα σπίτια τους! Αυτό μου αρέσει να ταξιδεύω στον Ατλαντικό Καναδά