Updated: 01/07/20 | January 7th, 2020
“Πού πηγαίνεις?” he asked from the driver’s seat.
“Thingeyri,” I replied. A confused look appeared on the man’s face.
“Thingeyri,” I said again, this time around changing the intonation in my voice.
“Ahh, Thingeyri! Yes, I can take you there!”
Earlier that morning, I’d woken up on one end of Iceland with the goal of heading to the Westfjords, Iceland’s remote northwestern tip that sees few tourists. I’d crossed a stunning bay as I’d took the ferry to Brjánslækur.
From there, I naïvely presumed the bus to Thingeyri would line up with the ferry’s arrival. But, soon after landing, the dockmaster corrected that assumption: there wasn’t a bus until 6:30 p.m.
It was 11 a.m.
Crap, I thought.
I raced to the top of the dock in hopes a automobile would pick me. In Iceland, hitchhiking is common as buses are typically infrequent.
But, as the cars and trucks exited the dock, driving off to complete their journey, none stopped for me. Scores of other people walked toward waiting cars and trucks filled with pals and family and ignored my jutted-out thumb.
Alone, I went into the ferry terminal, ate some soup, and ventured back to the road. To my left was the empty dock and, past that, a vast, tranquil bay that shimmered on this sunny day.
To the right were farms, sheep, and rolling hills. The only sign of human activity was the little red ferry building where, if all else failed, I could stay until the bus came.
Περίμενα.
And waited some more.
In the distance, a car.
I stuck out my thumb.
As the automobile passed, the driver looked at me but didn’t slow down.
I waited some more.
A few more cars and trucks passed and I stuck out my thumb and put a smile on my face but they too just drove past me.
Thankfully, it was a beautiful, warm, clear day — the first that entire week. The sun shone brilliantly above, and the sheep grazed in the meadows. Google Maps showed a gas station six kilometers away. There was a crossroads there and I’d hoped I’d have better luck there.
As a meandered to my destination, I marveled at how quiet it was. I was used to the loud cacophony of new York City but here I only heard wind and my footsteps. I was in no rush, and the serenity and calm of my surroundings made the long walk bearable. I passed black sand beaches filled with sheep — even they knew to take advantage of the weather.
When I finally made it to the crossroads, I saw a family eating in the picnic area nearby. maybe they would give me a lift. I made sure to look in their direction often. They observed me. walking additionally up the road, I stuck out my thumb.
They too drove past.
Hours passed. cars and trucks came up the main road. I stuck out my thumb but the motorists shrugged, turned on their blinkers, and headed off in the wrong direction.
I was ready to give up, trudge back to the ferry building, and wait for the bus, but then, like an Icelandic angel descending from heaven in a massive steel cage, Stefan stopped his SUV and picked me up.
I got into his automobile and he drove off like speed Racer. The road was in rough condition, opened only a few weeks ago because of a late winter and cold spring. There was still a lot of snow on the ground. “In the winter, this is all snow and you can’t drive here,” he said waving at the land outside the window.
The road counted on gravel as we whizzed through the mountains. I was jostled up and down as we hit a few potholes, and I closed my eyes as we took turns too fast for comfort, hoping he would notice that and slow down.
Δεν το έκανε.
But, for all the discomfort, I couldn’t help but stare agape at the landscape that unfolded before me. around me were melting glaciers, with rivers of clear blue water cutting into the snow.
To my left were substantial valleys where waterfalls fell down mountains into rivers and snows disappeared under the summer sun, leaving the growing grass a bright green. On flatter ground, the water pooled into lakes, and travelers stopped to take pictures.
Stefan and I talked a bit. His lack of English and my lack of Icelandic made long conversations difficult but we shared the basics. He was a fisherman from Reykjavik and married with four kids. “Triplets,” he says giving me a “right, I know” look. He was returning to Thingeyri to prepare for another ten days at sea.
During the journey, he pointed out landmarks and searched for the English word to describe them. I assisted him when I could. I’d poorly repeat the word in Icelandic, Stefan would correct me, and I would fail again.
We drove through the mountains into a thick fog. When we could barely see a meter ahead, he slowed down, taking his time to drive the mountain road. As we crept along, I occasionally glimpsed the snow-covered precipices we would careen over if he wasn’t careful. I was relieved Stefan had finally decided to drive with caution.
As we made our way κάτω από το βουνό, η ομίχλη σηκώθηκε και κατευθύνθηκε σε μια μικρή πόλη μπροστά. “Thingeyri.”
Με έριξε στον ξενώνα μου και είπαμε αντίο-βγήκε στη θάλασσα, ήμουν μακριά για να πετάξω τα βουνά.
Το επόμενο πρωί ξύπνησα για να δω το φιόρδ και τα βουνά, απαλλαγμένα από την ομίχλη του χθες. Καθώς ανέβηκα στο βουνό Sandfell, σκέφτηκα για τον Stefan και την προθυμία του να βοηθήσει έναν ξένο δίπλα στο δρόμο. Όπου κι αν ήταν το σκάφος του, ελπίζω να το γεμίσει με ψάρια και ήξερε ότι κάπου εκεί ήταν ο μοναχικός ταξιδιώτης αιώνια ευγνώμων για την εμπειρία.
Αποκτήστε τον σε βάθος οδηγό προϋπολογισμού για την Ισλανδία!
Θέλετε να σχεδιάσετε το τέλειο ταξίδι στην Ισλανδία; Ελέγξτε τον ολοκληρωμένο οδηγό μου για την Ισλανδία που γράφτηκε για ταξιδιώτες προϋπολογισμού όπως εσείς! Κόβει το χνούδι που βρίσκεται σε άλλους οδηγούς και παίρνει απευθείας στις πρακτικές πληροφορίες που χρειάζεστε. Θα βρείτε προτεινόμενα δρομολόγια, συμβουλές, προϋπολογισμούς, τρόπους εξοικονόμησης χρημάτων, από και έξω από το πεπατημένο μονοπάτι για να δείτε και να κάνετε, και τα αγαπημένα μου μη τουριστικά εστιατόρια, αγορές, μπαρ, συμβουλές μεταφοράς και πολλά άλλα! Κάντε κλικ εδώ για να μάθετε περισσότερα και να λάβετε το αντίγραφό σας σήμερα.
Κλείστε το ταξίδι σας στην Ισλανδία: Συμβουλές και κόλπα υλικοτεχνικής υποστήριξης
Κλείστε την πτήση σας
Χρησιμοποιήστε το Skyscanner ή το Momondo για να βρείτε μια πτήση χαμηλού κόστους. Είναι οι δύο αγαπημένες μου μηχανές αναζήτησης, επειδή αναζητούν ιστότοπους και αεροπορικές εταιρείες σε όλο τον κόσμο, ώστε να γνωρίζετε πάντα ότι καμία πέτρα δεν αφήνεται. Ξεκινήστε με το Skyscanner πρώτα, αν και επειδή έχουν τη μεγαλύτερη εμβέλεια!
Κλείστε το κατάλυμα σας
Μπορείτε να κλείσετε το ξενώνα σας με το Hostelworld καθώς έχουν το μεγαλύτερο απόθεμα και τις καλύτερες προσφορές. Εάν θέλετε να μείνετε κάπου εκτός από έναν ξενώνα, χρησιμοποιήστε το Booking.com καθώς επιστρέφουν σταθερά τα λιγότερο δαπανηρά ποσοστά για τους ξενώνες και τα ξενοδοχεία χαμηλού κόστους.
Μην ξεχνάτε την ασφάλιση ταξιδιού
Η ταξιδιωτική ασφάλιση θα σας προστατεύσει από ασθένεια, τραυματισμό, κλοπή και ακυρώσεις. Είναι ολοκληρωμένη προστασία σε περίπτωση που οτιδήποτε πάει στραβά. Ποτέ δεν πηγαίνω σε ένα ταξίδι χωρίς αυτό, όπως έπρεπε να το χρησιμοποιήσω πολλές φορές στο παρελθόν. Η αγαπημένη μου επιχείρηση που προσφέρει την καλύτερη υπηρεσία και αξία είναι:
Πτέρυγα ασφαλείας (για όλους κάτω από 70)
Ασφαλίστε το ταξίδι μου (για όσους άνω των 70)
Medjet (για πρόσθετη κάλυψη επαναπατρισμού)
Ψάχνετε για την καλύτερη επιχείρηση για να εξοικονομήσετε χρήματα;
Δείτε τη σελίδα πόρων μου για την καλύτερη επιχείρηση που θα χρησιμοποιήσετε όταν ταξιδεύετε. Παραθέτω όλα αυτά που χρησιμοποιώ για να εξοικονομήσω χρήματα όταν είμαι στο δρόμο. Θα σας εξοικονομήσουν χρήματα όταν ταξιδεύετε επίσης.
Θέλετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την Ισλανδία;
Να είστε βέβαιος να ελέγξετε τον ισχυρό μας οδηγό προορισμού στην Ισλανδία για ακόμη περισσότερες συμβουλές σχεδιασμού!