περιπετειώδεις Kate περιέχουν συνδέσμους θυγατρικών. Εάν κάνετε μια αγορά μέσω αυτών των συνδέσμων, θα κερδίσω μια προμήθεια χωρίς επιπλέον κόστος για εσάς. Ευχαριστώ!
Μοιραστείτε στο Twitter
Μοιραστείτε στο Facebook
Μοιραστείτε στο Pinterest
Μοιραστείτε το email
Το 2020 αφορούσε την αναζήτηση μιας ασημένιας επένδυσης. Σε ένα χρόνο αναταραχής, ήμουν σε θέση να βρω πολλή χαρά – και ήμουν ευγνώμων γι ‘αυτό.
Μερικές φορές αυτό είναι όλο που μπορείτε να πείτε.
Εδώ είναι οι αγαπημένες μου ταξιδιωτικές στιγμές του 2020.
Διασχίζοντας τα σύνορα από τη Σερβία στη Κροατία
Ήταν στις αρχές Ιουλίου και πριν από λίγες ημέρες, σχεδιάσαμε να μείνουμε στη Σερβία μέχρι να με αφήσει η Τσεχική Δημοκρατία. Τότε χτυπήσαμε με κακά νέα – οι Τσέχοι θα επέτρεπαν μόνο στους εταίρους των Τσεχικών πολιτών να επιστρέψουν, όχι εταίρους της Τσεχίας Οι κάτοικοι (και ο Τσάρλι είναι μόνιμος κάτοικος). Θα μπορούσαμε να κολλήσουμε στη Σερβία για μήνες-δεν είναι ιδανικοί σε μια εποχή αντι-κυβερνητικών διαμαρτυριών και συνεχώς μεταβαλλόμενων κανονισμών στα σύνορα.
Αλλά τότε ανακαλύψαμε ότι η Κροατία ήταν ανοιχτή σε Αμερικανούς που θα μπορούσαν να αποδείξουν ότι η επίσκεψή τους ήταν προς το οικονομικό συμφέρον της Κροατίας. Τι αποδείχθηκε οικονομικό ενδιαφέρον; Μια κράτηση ξενοδοχείων.
Ήταν ένα μη-brainer. Λατρεύω την Κροατία, ειδικά το καλοκαίρι. Ο Τσάρλι και εγώ και οι δύο έχουμε πολλές εργασιακές συνδέσεις εκεί. Ήταν η ΕΕ, και ίσως αυτό θα ήταν ευκολότερο να επιστρέψει στην Τσεχική Δημοκρατία. Είτε έτσι είτε αλλιώς, αν έπρεπε να κολλήσουμε στην Κροατία για μήνες – και ήμασταν – θα ήταν ένα εκατομμύριο φορές καλύτερο από το να κολλήσουμε στη Σερβία.
Αφήσαμε το Novi Sad και διέσχισε τα σύνορα. Κατά ειρωνικό τρόπο, μας χρειάστηκαν περίπου 30 λεπτά για να ελέγξουμε με τη μετανάστευση κατά τη διαδρομή από τη Σερβία, αλλά ο τύπος μετανάστευσης της Κροατίας μας έτρεξε με σχεδόν καθόλου ερωτήσεις.
Ίσως ήταν η χαρά μου να είμαι στην Κροατία – αλλά όλα φαίνονταν διαφορετικά. Οι λόφοι ήταν πιο πράσινοι. Οι δρόμοι ήταν καλύτεροι. Τα ηλιοτρόπια ήταν ψηλότερα και παχύτερα και πιο ζωντανά από τα ηλιοτρόπια στη Σερβία.
Τέσσερα λεπτά από τα σύνορα, σταματήσαμε στο Ilok Winery – ένα από τα μεγαλύτερα οινοποιεία της χώρας, που θα δούμε ξανά και ξανά σε μπουκάλια κρασιού τους επόμενους δύο μήνες. Φαινόταν σαν ένας χώρος γάμου στην Καλιφόρνια! Μοντέρνα, πανέμορφα, περιτριγυρισμένα από κυλιόμενα πράσινα τοπία. Θα μπορούσαμε πραγματικά να δούμε στα σερβικά σύνορα από εκεί, και με κάποιο τρόπο φαινόταν ένα εκατομμύριο φορές καλύτερα.
Φρυφόταν αφρώδες κρασί και απολαύσαμε τα βόειο κρέας. Είχαμε κάνει ελαφρώς πιο κοντά στην Τσεχική Δημοκρατία – και επρόκειτο να είμαστε εντάξει.
Ήμασταν στην Κροατία.
Ξοδεύοντας μια μέρα στο Los Rapidos.
Το Σαββατοκύριακο μου στο Bacalar θα είναι πάντα ξεχωριστό για μένα επειδή ήταν το τελευταίο ταξίδι χωρίς να ανησυχείτε για το Covid. Ο Covid είχε ήδη χτυπήσει τμήματα της Ασίας στα μέσα Φεβρουαρίου, φυσικά-αλλά αυτή τη στιγμή δεν είχαμε ιδέα πόσο μακριά θα επεκταθεί, πώς θα αλέσει τον κόσμο να σταματήσει.
Ο κύκλος φίλων μας στο Mérida είχε προγραμματίσει ένα ταξίδι το Σαββατοκύριακο στο Bacalar μαζί και από τότε που ο Nathan είχε προηγουμένως, επέμεινε να περάσουμε ένα απόγευμα στο Los Rapidos, ένα κλαμπ ημέρας Riverside λίγο έξω από την πόλη. Δεν μας είπε έναν τόνο γι ‘αυτό, μας είπε ότι έπρεπε να το κάνουμε.
Το Los Rapidos ήταν απόλυτη έκρηξη! Ένας καθαρός μπλε ποταμός με ένα ρεύμα βιασύνης που ήταν τόσο διασκεδαστικό για κολύμπι. Νόστιμοι και ισχυροί μαργαρίτες, όλα για super-zeap. Αιώρες που κρέμονται στο νερό – ιδανικές για βολές Instagram. Αυτό είναι το είδος του τόπου που θα πήγαινα οπουδήποτε στον κόσμο.
Ξοδέψαμε ένα απόγευμα γύρω από τα παιδιά. Είναι η πιο ξέγνοιαστη ώρα που θυμάμαι να έχω φέτος!
Γιορτάζοντας τη νίκη του Μπάιντεν στην Πράγα.
Ήταν μια πεμπτουσία ταξιδιωτική στιγμή; Όχι πραγματικά. Αλλά ήταν μια στιγμή που αξίζει να θυμηθούμε.
Η νύχτα των εκλογών ήταν τραχιά. Είχα προγραμματίσει να ξυπνήσω στις 3:30 π.μ. (9:30 μ.μ. ET) όταν υπήρχαν νέα – αντ ‘αυτού, δεν μπορούσα να κοιμηθώ και να σταθμεύα στον CNN, ασχολούμενος με τον φρικτό πόνο στο στομάχι, δεν είμαι σίγουρος αν ήταν κράμπες ή νεύρα, τρώγοντας δισκία πεπτο-bismol όπως καραμέλα.
Και παρόλο που είχαμε προειδοποιηθεί ότι θα υπήρχε ένα “κόκκινο mirage” σε κράτη όπως το Μίτσιγκαν και η Πενσυλβανία που μετρούσαν τις ψηφοφορίες αργότερα, αυτή η λογική βγήκε από το παράθυρο μόλις ανακαλύψαμε ότι οι δημοσκοπήσεις είχαν ξαναβρεθεί, Ίσως ακόμα χειρότερα από το 2016. Έμεινα μέχρι τη δυτική ακτή κλήθηκε και έπεσε έξω.
Γύρισε καλύτερα κατά τη διάρκεια αρκετών ημερών, καθώς η πορεία του Trump προς τη νίκη μειώθηκε και περιορίστηκε μέχρι να είναι αδύνατο να επανεκλεγεί. Ήμασταν έτοιμοι.
Στη συνέχεια, το Σάββατο, οι εκλογές κλήθηκαν και ήταν επίσημες! Ο Τσάρλι και εγώ ήμασταν έτοιμοι να γιορτάσουμε. Ανοίξαμε το μπουκάλι Veuve Clicquot που είχαμε σώσει, γευματίσαμε σε σπιτικά μπισκότα τσιπ σοκολάτας και ενεργοποιήσαμε τον Kool και τον εορτασμό της συμμορίας.
Επειδή όλες αυτές οι εκλογές ήταν τόσο τρελές, σχεδιάζω να γιορτάσω με ένα άλλο μπουκάλι φυσαλίδων (ίσως Cava;) όταν το εκλογικό κολέγιο ψηφίζει στις 14 Δεκεμβρίου και ένα άλλο μπουκάλι Veuve για την Ημέρα των Εμείς στις 20 Ιανουαρίου.
Περπατώντας κάθε δρόμο στην πατρίδα μου.
Μου αρέσει να κάνω μεγάλες βόλτες. Μόλις επέστρεψα στη γενέτειρά μου, Μασαχουσέτη, άρχισα να πηγαίνω για μεγάλες βόλτες κάθε μέρα, ακούγονταςnullnull